برای جلوگیری از بسیاری از مشکلات مرتبط با استفاده از خوراک مرغ گوشتی امروز خانگی در تغذیه طیور (پوسته ضعیف، بری بری، رشد کوتاه‌قدی و غیره)، بهتر است از خوراک‌های کامل آماده که حاوی دانه‌های خرد شده و اجزای پروتئینی، تمام ویتامین‌ها و عناصر ریز لازم است استفاده شود.
نمک ها و همچنین آنزیمی که هضم و جذب مواد مغذی را بهبود می بخشد. علاوه بر این، خوراک مرکب تولید شده توسط کارخانه تولید خوراک بوگدانوویچ JSC در معرض انبساط (عملیات حرارتی با فشار بالا کوتاه مدت خوراک) قرار می گیرد که باعث بهبود خوش طعم شدن و ضد عفونی کردن خوراک می شود.
برای پرندگان در تمام گروه های سنی، خوراک های مرکب به شکل دانه ها یا دانه هایی تولید می شود که اندازه آنها برای خوردن مناسب است.
هنگام تغذیه خوراک مرکب، بسیاری سعی می کنند آن را خیسانده، بخارپز یا بجوشانند. انجام این کار به چند دلیل نامطلوب است: غذای مرطوب که در دانخوری نخورده مانده ترش می شود که می تواند باعث اسهال و در برخی موارد مسمومیت و مرگ پرنده شود.
هنگام بخار دادن با آب داغ (بالای 50-55 درجه سانتی گراد) و جوشاندن در خوراک مرکب، بخشی از مواد فعال بیولوژیکی لازم برای رشد، نمو و زندگی طبیعی پرنده از بین می رود.
علاوه بر این، تغذیه با خوراک مرکب مرطوب منجر به این واقعیت می شود که بقایای خوراک مرکب که از منقار پرنده تکان می خورد، خاک در قفس ایجاد می کند.
غذای مرکب، صرف نظر از سن پرنده، بهتر است به صورت خشک تغذیه شود. علاوه بر غذا، می توانید مخلوطی از شن، ماسه رودخانه و گچ قرار دهید. یاد آوردن! بهتر است کمی به مرغ تخمگذار کم غذا بدهید تا زیاد! یک پرنده چاق عجله را متوقف می کند.
وجود انرژی اضافی در رژیم غذایی مهمتر از کمبود آن است. این را باید درک کرد و سعی نکرد به هر قیمتی رژیم غذایی را با انرژی غنی کرد، به ویژه بدون در نظر گرفتن غلظت اسیدهای آمینه در خوراک.
برای بهبود کیفیت خوراک مرکب، تولیدکنندگان افزودنی استفاده از اسیدفایرها را پیشنهاد می کنند. این به این دلیل است که اسید محیطی بهینه برای کار آنزیم های گوارشی در معده ایجاد می کند و انتقال غذا از طریق دستگاه گوارش (GIT) را کند می کند.
طبق مطالعات متعدد، در شرایط عادی، زمان عبور غذا از دستگاه گوارش جوجه بین 4 تا 12 ساعت متغیر است. بنابراین، به منظور افزایش زمان جذب مواد مغذی در روده، مطلوب است که حرکت غذا را “آهسته” کنیم.
چگونه نرخ ورودی اسیدی فایرها را به درستی تعیین کنیم؟ راه بهینه این است که هنگام محاسبه دستور غذای مرکب، پارامتر “ظرفیت اتصال اسید خوراک” را در نظر بگیرید. تمرین نشان می دهد که حدود 4 کیلوگرم اسیدی کننده در هر تن باید به خوراک شروع، 1.5-2 کیلوگرم در تن به خوراک رشد و 0.5-1 کیلوگرم در تن به خوراک پایانی اضافه شود.
گنجاندن اسیدهای آلی در رژیم غذایی در غلظت های کافی به طور کلی بی خطر است. تیتراسیون تأیید کرد که حتی افزودن 8 تا 10 کیلوگرم اسیدهای آلی در هر تن خوراک منجر به تغییر قابل توجهی در pH آن نمی شود. به محض نوشیدن آب، خنثی سازی اسید در گواتر با عناصر قلیایی، عمدتاً سنگ آهک، مواد حاوی پروتئین (به ویژه حبوبات) آغاز می شود.
در نتیجه اسید به معده نمی رسد، اما ایجاد محیط اسیدی در آن را تسهیل می کند. به همین دلیل است که استفاده از مونوکلسیم فسفات، گلوتن و هیدروکسی متیونین مایع در رژیم غذایی ترجیح داده می شود (این محصول به عنوان منبع متیونین عمل می کند و علاوه بر این، متعلق به اسیدهای آلی قوی است).
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.