روغن ارده یک لیتری دارای اهداف دارویی است، به ویژه در طب آیورودا، جایی که به عنوان روغن پایه برای حدود 90٪ روغن های گیاهی استفاده می شود. در درمان آیورودا، روغن کنجد به دلیل توانایی آن در تقویت و سم زدایی بدن و اطمینان از عملکرد صحیح همه اندام های حیاتی مشهور است. همچنین در مراسم مقدس و مذهبی استفاده می شود.
امروزه روغن کنجد جزء رایج روغن های پوست و ماساژ، محصولات مراقبت از مو، لوازم آرایشی، صابون ها، عطرها و ضد آفتاب ها است. روغن کنجد خاصیت مرطوب کنندگی، تسکین دهنده و نرم کنندگی فوق العاده ای دارد.
عوارض جانبی و آلرژی روغن کنجد
عوارض جانبی استفاده از روغن کنجد در رژیم غذایی ممکن است شامل افزایش وزن بدن، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ، دیورتیکولیت، واکنش های آلرژیک در افرادی که به آن حساس هستند، آنافیلاکسی، عفونت آپاندیس، اسهال، بثورات پوستی، ریزش مو و حتی سقط جنین باشد.
کشت روغن کنجد
کنجد بیش از 5000 سال پیش به عنوان یک محصول مقاوم به خشکی کشت شد و توانست در جایی رشد کند که سایر محصولات با شکست مواجه شوند. دانه کنجد یکی از اولین محصولاتی بود که برای تولید روغن فرآوری شد. کنجد در دوران تمدن دره سند کشت می شد و محصول اصلی روغن آن زمان بود. احتمالاً در حدود 2500 سال قبل از میلاد به بین النهرین صادر شده است. تصور می شود روغن کنجد از دره سند در شمال هند سرچشمه گرفته است، اما بعداً از آنجا در سراسر آسیا پخش شد.
روغن کنجد به درمان آرتریت روماتوئید کمک می کند
دانه های کنجد منبعی از ویتامین ها و مواد معدنی هستند. آنها سرشار از مس، روی، منیزیم، آهن و کلسیم هستند. در حالی که روغن کنجد ممکن است به اندازه دانه ها حاوی مواد مغذی نباشد زیرا مقداری از آن در طول فرآیند استخراج از بین می رود، اما همچنان بیشترین خواص مفید را حفظ می کند. به ویژه به دلیل داشتن روی و مس که به تولید گلبول های قرمز خون، گردش خون و متابولیسم کمک می کند، شناخته شده است. مس موجود در روغن کنجد نیز به دلیل خواص ضد التهابی آن شناخته شده است
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.